بیان ژن های foxp۳، ۴- ctlaو اینترلوکین ۱۰ در بیماران با سرطان حنجره و متاستازهای وابسته
Authors
abstract
زمینه: سلول های treg قوی ترین منع کننده ی ایمنی ضدتورمورال هستند و بیان ctla-4 برای عملکرد سلول های تنظیم گرt foxp3+ طبیعی مادام که این ملکول را بیان می کنند، ضروری می باشد. اینترلوکین 10 نیز به عنوان یک عامل منع کننده ی ایمنی، در عرضه آنتی ژن به صورت مؤثر عمل کرده و فعالیت سلول هایt اختصاصی تومورال را با مانع یا محدودیت توأم می کند. هدف ازاین بررسی مقایسه بیان و کمیت بیان ژن های foxp3 و ctla-4 و اینترلوکین 10 میان بیماران با تهاجم موضعی سرطان حنجره و بیماران بدون تهاجم موضعی و نیز میان بیماران با درگیری غدد لنفاوی است. مواد و روش ها: بیان و کمیت بیان ژن های foxp3، ctla-4 و اینترلوکین 10 در نمونه های بافتی 59 بیمار با سرطان حنجره که 8 نفر از آنها متاستاز منطقه ای داشتند و 31 نمونه از غدد لنفاوی آنها به روش real-time pcrاندازه گیری شد. یافته ها: با مقایسه بیان و کمیت بیان ژن های foxp3، ctla-4 و اینترلوکین 10 میان بیماران با تهاجم موضعی سرطان حنجره و بیماران بدون تهاجم موضعی و نیز میان بیماران با درگیری غدد لنفاوی در مقایسه با بیماران فاقد درگیری غدد لنفاوی تفاوت چشمگیری مشاهده نگردید (05/0p>). همچنین همبستگی چشمگیر آماری میان بیان این ژن ها و مراحل گوناگون تومور و درجه تمایز تومور یافت نشد (05/0p>). نتیجه گیری: سطح بیان ژن های foxp3، ctla-4 و اینترلوکین 10 در ریز محیط تومورهای حنجره با میزان تهاجم موضعی و با درگیری غدد لنفاوی در این بیماران ارتباط چشمگیری ندارد.
similar resources
بیان ژن‌های FOXP3، 4- CTLAو اینترلوکین 10 در بیماران با سرطان حنجره و متاستازهای وابسته
زمینه: سلول‌های Treg قوی‌ترین منع‌کننده‌ی ایمنی ضدتورمورال هستند و بیان CTLA-4 برای عملکرد سلول‌های تنظیم‌گرT FOXP3+ طبیعی مادام که این ملکول را بیان می‌کنند، ضروری می‌باشد. اینترلوکین 10 نیز به‌عنوان یک عامل منع کننده‌ی ایمنی، در عرضه آنتی‌ژن به‌صورت مؤثر عمل کرده و فعالیت سلول‌هایT اختصاصی تومورال را با مانع یا محدودیت توأم می‌کند. هدف ازاین بررسی مقایسه بیان و کمیت بیان ژن‌های FOXP3 و CTLA-4...
full textمقایسه بیان ژن گیرنده های شبه زنگوله ای نوع ۲، ۴ و ۹ در بافت توموری و بافت نرمال بیماران مبتلا به سرطان حنجره
زمینه و هدف: سرطان حنجره به دلایل نامشخصی موجب القای سرکوب سیستم ایمنی در ناحیه تومور می شود. مولکول های گیرنده شبه زنگوله ای (tlr) نقش مهمی را در القاء و کنترل پاسخ ایمنی ایفا می کنند. در این راستا اهمیت و نقش tlr های نوع 2، 4 و 9 در کنار هم در سرطان حنجره مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی بیان ژن های tlr2، tlr4 و tlr9 در بیماران مبتلا به سرطان حنجره می باشد. مواد و روش ه...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
full textبررسی بیان آنتی ژن لکوسیت انسانی-G و اینترلوکین-10 در بیماران مبتلا به HIV در مقایسه با گروه کنترل
Background and purpose: HILA-G is an immunomodulatory molecule and alteration of its expression is prevalent during viral infections. HLA-G expression in HIV-positive patients has been inconsistent between different studies and some suggest that Interleukin-10 (IL-10) influences the expression of HLA-G. The aim of this research was to investigate the expression of IL-10 in HIV-positive patients...
full textپلی مرفیسم های ژن اینترلوکین ۱۰ و استعداد ابتلا به تب مالت در بیماران ایرانی
زمینه: گونه های بروسلا عامل ایجاد بیماری تب مالت هستند. مشخص شده است که ایمنی تیپ 1 در کنترل عفونت بروسلایی نقش مهمی دارد. در این ارتباط ماکروفاژها نقش اساسی دارند. اینترلوکین 10 که یک سایتوکاین تیپ 2 است و سبب غیرفعال کردن ماکروفاژها می-گردد، دارای اثرات معکوس بر بیماری می باشد. مطالعات نشان داده اند که پلی مورفیسم های ناحیه پروموتر ژن اینترلوکین 10 بر تولید این سایتوکاین تأثیر می گذارند. در ا...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
طب جنوبجلد ۱۶، شماره ۳، صفحات ۱۶۷-۱۸۰
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023